شاید در اکثر بیماران، درمان روماتیسم قلبی با کیت های دارویی، موثرترین روش باشد؛ اما این روش به همان اندازه که کارایی دارد، مشکلاتی را برای فرد و کادر درمانی به همراه خواهد داشت. تجویز دارو برای درمان روماتیسم قلبی بدون بررسی وضعیت بالینی بیمار اصلا امکان پذیر نیست؛ به همین دلیل در طی انتخاب دارو برای درمان روماتیسم مراحل زیر حتما باید انجام شود:

• بررسی منظم فرد توسط متخصص قلب برای پایش قلب و بررسی شدت بیماری برای تعیین دوز مشخص دارو
• در درمان روماتیسم قلبی تزریق واکسن آنفولانزا و پنوموکوک حتما یکی اصول خواهد بود.
• در طی درمان، استفاده از آنتی بیوتیک ها به طور منظم صورت می گیرد. این مرحله برای پیشگیری از عفونت گروه آ باکتری استرپتوکوکوس در گلو و تب روماتیسمی عودکننده است.
• بهداشت دهان و دندان مناسب باید به طور کامل در درمان روماتیسم رعایت شود؛ زیرا ورود باکتری از طریق دهان به جریان خون می تواند خطر ایجاد عوارضی مانند عفونت لایه درونی قلب را افزایش دهد.
• از آن جایی که بارداری خود یکی از دلایل ایجاد روماتیسم قلبی است، در انتخاب دارو باید این موضوع به طور کامل در نظر گرفته می شود.

توجه داشته باشید که درمان روماتیسم قلبی با دارو زمانی موثرترین روش درمان خواهد بود که شما بیشترین همکاری را با پزشک خود داشته باشید. اگر مطابق با دستور او داروهای خود را مصرف نکنید؛ قطعا درمان دارویی هم تاثیری ندارد.

بروز علائم مختلف بیماری کبد چرب دو سویه است و امکان دارد در فردی خیلی زود خود را نشان دهند اما فردی دیگر تا مراحل پیشرفته بیماری نشانه های خفیفی داشته باشد. با توجه به این که نشانه های کبد چرب به موقع خود را نشان نمی دهند و یا ابهام برانگیز هستند، توصیه می شود اشخاصی که ریسک فاکتورهای این بیماری را دارند، برای تشخیص و درمان کبد چرب قبل از پیشرفت زیاد، حتما تحت نظر پزشک سونوگرافی انجام دهند.

ناحیه اپی گاستر یا شکمی متشکل از چندین ارگان مختلف با کارکرد های متفاوت هستند. ارتباط تنگاتنگ ارگان های مختلف شکمی باعث شده است تا نشانه های کبد چرب و سایر بیماری های این منطقه بسیار مشابه به هم باشد. شاید برای شمایی که سررشته جامعی در پزشکی ندارید، مشکل باشد تا علائم کبد چرب را تشخیص دهید اما با کمی مطالعه می توانید اطلاعاتی را در این زمینه کسب کنید که با توجه به آن ها نشانه های حدودی این بیماری را تشخیص و در صورت مشاهده برای درمان به موقع به پزشک مراجعه نمایید.

15 نشانه کبد چرب را در خود بررسی کنید!

• زرد شدن روی زبان به خصوص در قسمت های مرکزی
• زرد بودن سفیدی صلبیه چشم از مهم ترین نشانه های کبد چرب است.
• از آن جایی که کبد نقش تصفیه کنندگی دارد، با بروز این مشکل خون به خوبی پالایش نمی شود و در نتیجه آن کک و مک های پوستی یا بثورات جلدی افزایش می یابند.
• ترش کردن و ریفلاکس گوارشی از نشانه های کبد چرب است اما از علائم پایه ای نیست و باید در کنار سایرین مورد بررسی قرار گیرد.
• تلخی دهان و بدمزگی صبحگاهی آن
• درد مچ پاها و پیچ ‌خوردگی های مکرر مچ پاها
• ریزش موی شدید و شوره فراوان
• خون ریزی های شدید عادت ماهیانه در زنان
• حالت چسبندگی مدفوع به کاسه توالت
• پرش پلک راست از نشانه های کبد چرب است اما در بسیاری از موارد 100 درصدی نیست.
• زرد شدن پیراهن در ناحیه زیر بغل و بدبو بودن عرق که این نشانه معمولا در اولین مرحله درمان کبد چرب با قهوه و یا زرشک برطرف می شود.
• درد در سمت راست حفره شکمی که به ‌سمت بین دو کتف انتشار داشته باشد.
• خستگی
• گیجی و سردرد تکرارشونده
• ادرار تیره

سنگ صفرا مانند سنگ کلیه، خود به تنهایی کشنده نیست؛ اما زنجیره ای از عوارض را ایجاد می کند که در صورت بی توجهی ممکن است فرد را به کام مرگ بکشانند. از جمله این عوارض که بروزشان درمان سنگ صفرا را با مشکلاتی همراه می سازد، به شرح زیر هستند:

• التهاب کیسه صفرا، شایع ترین نشانه خطر سنگ صفرا

سنگ به طور معمول در قسمت مابین فوندوس و مجرا صفراوی قرار می گیرد و می تواند باعث التهاب کیسه صفرا یا کوله سیستیت شود. در این زمان می توان جواب سوال ایا سنگ کیسه صفرا خطرناک است را مثبت دانست؛ چرا که کوله سیستیت می تواند باعث درد و تب شدید شده و عفونت هایی را ایجاد کند. عموما درمان سنگ صفرا در زمان التهاب ابتدا با دارو و سپس با جراحی خواهد بود.

• انسداد مجرای صفراوی مشترک، آغازی برای سرطان

سنگ ها می توانند مسیرهایی را که از طریق آن ها صفرا عبور می کند، مسدود کنند. انسداد این مسیرها در ابتدا علائمی مانند درد شدید، زردی و عفونت را ایجاد می کند که اگر به موقع درمان مناسب برای فرد در نظر گرفته نشود، این علائم شدیدتر و خطرناک تر می شوند. مقاله ای انگلیسی با موضوع ایا سنگ کیسه صفرا خطرناک است، بیان می کند که انسداد مجرای صفراوی مشترک باعث پس زده شدن مایع صفرا به کبد و خود کیسه صفرا می شود و با اعمال فشار به آن ها، احتمال ایجاد سرطان را بالا می برد. درمان سنگ صفرا در این مرحله بسته به اندازه سنگ و نظر پزشک متفاوت است. اما معمولا در این مرحله جراحی و خوردن نوشیدنی هایی مانند قهوه و آب جو به مریض توصیه می شود.

• انسداد مجرای لوزالمعده، شروع آسیب به کبد و پانکراس

مجرای صفراوی در نهایت به مجرای پانکراتیک پیوسته و آمپول دوازدهه را تشکیل می دهند که مجرای کلدوک نام دارد و مجرای کلدوک از طریق اسفنکتر اودی به دوازدهه باز می شود. سنگ صفرا می تواند در این نقطه گیر افتاده و مشکلاتی را هم برای صفرا و هم برای پانکراس و هم برای سیستم گوارشی فرد ایجاد کند؛ زیرا قوی ترین آنزیم های گوارشی توسط پانکراس ترشح می شود. درمان سنگ صفرا در این مرحله بیشتر به صورت فلوروسکوپیک یا ERCP است. این انسداد و مشکلات آن جوابی واضح برای این سوال است که ایا سنگ کیسه صفرا خطرناک است یا خیر.

• سرطان کیسه صفرا، مهم ترین عامل برای اثبات خطر سنگ صفرا

اگر هنوز به جواب سوالتان در مورد ایا سنگ کیسه صفرا خطرناک است، نرسیده اید، باید بدانید سرطان صفرا جزو بیماری های کشنده است، مخصوصا اگر در مراحل پیشرفته تشخیص داده شود می تواند به شدت خطرناک باشد.

آنچه که در مورد درمان ام اس نسبت به سایر بیماری ها اهمیت دارد، این است که شما بدانید آیا این بیماری را دارید و یا این بیماری با چه سرعتی در بدن شما در حال پیشرفت است. بعد از پی بردن به بیماری و شدت آن و پس از اطلاع از خفیف بودن، می توان این سوال را از پزشک پرسید که درمان ام اس خفیف چیست و چه راهی از همه بهتر جواب می دهد. با تمام این تفاسیر، به خوبی به این موضوع پی می بریم که تشخیص، مهم ترین و اساسی ترین قدم در درمان ام اس است. راه های تشخیصی زیادی وجود دارند که به طور مطلق و یا نسبی به شما می گویند ام اس دارید و یا خیر؛ اما انتخاب هریک از آن ها، با توجه به علائم، توسط پزشک معالجتان صورت می گیرد. توجه داشته باشید که در درمان این بیماری آنچه که از همه بیشتر اهمیت دارد، توجه شما به دستورهای پزشک است. برخی از مردم تنها به تصورات خود توجه می کنند و به جای پیش رفتن با دستورات پزشک، دائما پزشک خود را تغییر می دهند و از او می پرسند درمان ام اس خفیف چیست و بعد از کسب اطلاعات ناقص، شروع به خوددرمانی می کنند و در نهایت نتیجه ای نمی گیرند.

در کنار اسپری های استنشاقی، داروهای ضد آسم خوراکی نیز رشد زیادی داشته اند و روز به روز به کمک فناوری های جدید بر توانایی و اثربخشی آن ها افزوده می شود. معروف ترین داروهای خوراکی برای درمان آسم، پردنیزون و متیل پردنیزون هستند. مکانیسم این دو دارو تفاوت چندانی با اسپری ها ندارد اما گاها اثربخشی متفاوتی نسبت به آن ها دارند. این داروهای خوراکی التهاب مسیرهای تنفسی که در آسم شدید رخ می دهد را کاهش می دهند.

این داروهای ضد آسم در صورت مصرف طولانی مدت دارای برخی عوارض جانبی هستند. بنابراین تنها برای درمان علایم آسم شدید در کوتاه مدت استفاده می شوند. همچنین به این موضوع توجه داشته باشید که پردنیزولون دارای خواص ضدالتهابی و اثر سرکوب دستگاه ایمنی بدن است. این داروی درمان آسم کمک می کند تا تورم، قرمزی، خارش، و واکنش های حساسیتی کاهش یابند. همچنین در درمان بیماری های مختلفی مانند نفروتیک٬ آسم، آرتریت، مشکلات پوستی، حساسیت شدید هم کاربرد دارد. پردنیزولون باید بعد غذا مصرف شود. درهنگام مصرف این دارو باید مصرف سدیم کم شود ومصرف پتاسیم افزایش پیدا کند. به این نکته هم توجه داشته باشید که متخصصان طب سنتی معتقدند مصرفی نوشیدنی های کافئین دار مانند قهوه و چای همراه این دارو، اثر آن را تا حدی بیشتر می کند.

پزشکان معمولا به راحتی نمی توانند درمانی برای این بیماری انتخاب کنند. انتخاب روش درمان روماتیسم قلبی بسته به شرایط بیمار و شدت مشکل او، متفاوت خواهد بود؛ اما به طور معمول روش انتخابی برای درمان روماتیسم در یکی از گروه های زیر قرار خواهد گرفت:

• بستری در بیمارستان برای درمان نارسایی
• معاینات مکرر برای بررسی شرایط بالینی بیمار و تطابق روش های درمانی با شرایط بیمار
• آنتی بیوتیک برای درمان عفونت به خصوص برای دریچه ها
• درمان روماتیسم قلبی با داروهای رقیق کننده خون برای پیشگیری از سکته مغزی یا رقیق کردن خون برای تعویض دریچه ها
• قرار دادن بالون از طریق یک ورید برای باز کردن دریچه بسته شده طی آنژیوگرافی
• درمان روماتیسم با جراحی دریچه قلب برای ترمیم یا تعویض دریچه آسیب دیده
• داروهای پیشگیری کننده برای کاهش درصد ایجاد این اختلال و پیشرفت آن
• سوق دادن بیماران به مصرف داروهای طبیعی که به روند درمان کمک می کنند، مانند قهوه، ژل رویال، سیر و...

کبد چرب نام اختلالی است که به عنوان «استئاتوز کبدی» هم معرفی می ‌شود. این بیماری زمانی روی می دهد که چربی به میزان زیاد در کبد تجمع یابد. وجود مقادیر کمی چربی در کبد طبیعی است، اما چربی خیلی زیاد می ‌تواند سلامتی فرد را به خطر بیاندازد. اصلی ترین دلیل ایجاد کبد چرب نوع تغذیه و شرایطی است که ما برای زندگی انتخاب می کنیم.

بسیاری از مردم بدون آن که بدانند کبد چرب چیست؟ و چه مشکلاتی قرار است برای آن ها ایجاد کند، آن را نادیده می گیرند. این نادیده گرفتن در نهایت به از دست دادن کبد و در پی آن سیروز کبدی و مرگ منجر خواهد شد. شرایط زندگی امروزی حکم می کند که شما با مطالعه تنها یک مقاله، اطلاعاتی در مورد این بیماری کسب کنید و توصیه های لازم را برای مبتلا نشدن به آن به کار گیرید.

برای شما ضرروی است که کبد چرب را اینگونه بشناسید

• کبد یا جگر دومین عضو بزرگ بدن انسان است. این اندام به هضم مواد غذایی و داروها کمک زیادی می کند و در حقیقت تصفیه خانه بدن است. کبد در جذب و ذخیره مواد مورد نیاز بدن نقش مهمی دارد.
• یکی از ترکیباتی که زیاد در کبد تجمع می کنند، چربی ها هستند. چربی زیاد در کبد می ‌تواند باعث التهاب کبد شده و به آن آسیب برساند. این آسیب گاهی اثراتی به جای می‌ گذارد که در نهایت باعث می‌ شود کبد عملکرد خود را به خوبی انجام ندهد.
• کبد چرب چیست؟ سوالی چند پهلو است اما دقیق ترین جواب همین مطلبی است که گفتیم. کبد چرب طبیعی حاوی کمتر از حدود 5 گرم چربی است که از این میزان 15 درصد تری ‌گلیسرید، 63 درصد فسفولیپید، 7 درصد کلسترول و 15 درصد اسید چرب است. در صورت هرگونه تغییر نا به جا در این درصدها مسئله بیماری کبد چرب خود را نشان می دهد.
• کبد چرب به طور فزاینده ای در سراسر جهان به ویژه در کشورهای لاتین شایع است. در ایالات متحده درصد ابتلا به این مشکل بیشتر از سایر نقاط است و می توان گفت تقریبا در حدود یک چهارم از جمعیت را در بر می گیرد. برخی از افراد ممکن است به کبد چرب غیر الکلی مبتلا شوند که یک شکل تهاجمی از بیماری کبد چرب است.
• آمار مربوط به این بیماری زمانی نگران کننده می شود که حدود 42 درصد بیماران بدون آن که هنوز بدانند بیماری کبد چرب چیست؟ با سیروز و یا سرطان ناشی از کبد چرب می میرند. درمان کبد چرب در صورتی که به این مرحله برسد، تقریبا ناممکن است.

تا چندی قبل درمان آسم به کمک داروهایی مثل تئوفیلین که گشادکننده نایژک ها بودند، صورت می گرفت. اما از 10 سال پیش تاکنون این روند تغییر کرده و داروهای درمان آسم وارد عرصه جدیدی شده اند. امروزه مبنای اصلی درمان آسم براساس کورتون هاست؛ چرا که مشخص شده التهاب و تورم مخاط راه های هوایی عامل ایجاد آسم بوده و اثر کورتون ها برطرف کردن سریع التهاب ها است. استفاده از کورتون در داروهای درمان آسم با مشکلاتی نیز همراه بوده است. برای مثال چون بیماران نیاز به تجویز طولانی مدت دارو دارند، باید از کورتونی استفاده شود که تا حد امکان حائز اثرات موضعی باشد ولی جذب سیستمیک و عارضه جدی نداشته باشد. مصرف طولانی مدت کورتون ها عوارض به نسبت شدیدتری را نسبت به خود آسم در فرد ایجاد می کنند. همچنین اثر این دسته دارویی تا 6 ماه در داخل بدن باقی می ماند. به همین دلیل داروهای درمان آسم را نمی توان بهترین و ایده آل ترین روش دانست اما به دلیل عدم وجود روش بهتر دیگری برای درمان باید ارتباط بهینه بین درمان آسم و استفاده از کورتون ها برقرار کنیم.